Diego Rodrigo del Campillok, Bizkaiko Patinaje Federazioko Patin Hockeyko Epaileen Batzordeko egungo presidenteak, elkarrizketa honetan gure webgunerako egin dizkiogun galderei erantzun die.
— MSK; Zenbat urte daramatzazu hockeyarekin lotuta?
— Diego Rodrigo Del Campillo: 22 urte daramatzat Patinen Hockeyan, 8 urterekin hasi bainintzen CD Urdanetan jokalari gisa.
– MSK; Nola zara arbitro?
— DRDC: Urdaneta CDak antolatzen zuen Alebin Egun bat ikusten ari nintzela, 15 urte nituen orduan, ez zegoen epailerik partiduetako baterako, eta ez dakit Iñigo Vallejok esan zidan (aizu, anima zaitez); hasieran lotsa handia eman zidan, ez zidan inoiz txintik esan, ez nengoen ziur baina esan nuen, aurrera egin eta bi edo hiru partida jokatu. Kontua da Gonzalo Dapena (Liga Norteko arbitro nazional ohia eta garai hartan izendatzen zuena) harmailetan zegoela, berak lagundu ohi zuelako ekitaldi horretako arbitraje-izendapenekin, eta amaitzean nire adinaz galdetzera hurbildu zitzaidalako, arbitratzen ikusi ninduelako iruzkin positiboak egin zizkidalako, eta galdetu zidalako ea animatzen ninduen arbitro izatera, eta baietz erantzun nion; gertatzen da 16 urte bete arte ofizialki ezin zitekeela hasi, bete nituenean interesatuta nengoela esan nionean, eta pixkanaka arbitratzen hasi nintzen, lehen urtean benjamin kategoria baino ezingo zenukeelako lehen urtean, hurrengo alebin kategorian, eta horrela hurrenez hurren. Orduan aurrera egiteko prozesua gaur egun baino luzeagoa zen.
— MSK; Nork, nola eta noiz eskaintzen dizute Bizkaiko Federazioko Patin Hockeyko Arbitroen Batzordeko Lehendakari kargua?
— DRDC: Modesto Tito Marín eta Pepín López nirekin harremanetan jarri ziren, une hartan Federazioko idazkari eta presidente zena, une hartan geratzen zirenen artean beteranoena baitzen, baina egia da urteetan irabazten zidan besteren bat bazegoela, baina ez zeuden interesatuta, ezta urrutitik ere, hala izateko aukerarekin. Eta Jon Zuluetaren lekua hartu nuen, lan kontuengatik Kataluniara aldatu ondoren.
— MSK; Zer suposatzen du Bizkaiko arbitroen presidente izateak patinen hockeyaren modalitaterako?
— DRDZ; Hasiera batean, nire lana jardunaldi batean egiten dugun hasierako prestakuntza da. Prestakuntza horrekin batera, azterketa bat egiten da, asteburuetan jarraipena egiten da, pistetan agertzen diren gaitasunak eta jarrerak egiaztatzeko, eta, ondoren, arbitraje-izendapenak egiten dira. Izendapen horiek, modalitateko eskola-kiroleko jardunaldiei ez ezik, kontuan hartu behar ditut kategoria federatuetako jardunaldiak ere, arbitraje-lan guztiak koadratu ahal izateko. Gero, egunerokoak klub bakoitzeko arduradun desberdinei arreta ematera eramaten zaitu. Horiek araudiari buruzko galderak egiten dizkizute, aseguru medikoaren estaldurei buruzkoak, Bizkaiko Federazioaren mailako federazio-gaiei buruzkoak. Azken batean, ahal dudan guztian laguntzen dut.
— MSK; Ze laguntza duzu?
– DRDC; Guztietan lehena Jon Zuluetaren paperean daukat, kargu bera duena, baina Euskadiko Federazioaren ordezkari gisa, eta harekin komunikazio erraza eta erraza izaten dut aste osoan zehar. Gero, Bizkaiko Federazioko arduradunen babesa dut, eta, gero, egia da denborarekin konfiantzazko loturak sortzen zoazela, eta, fisikoki pista guztietan egon ezin dudanez, klub bakoitzean harremanetarako pertsona bat daukat, konfiantza ematen didana, eta harekin komentatzen ditut partida desberdinetan sortzen diren jarduerak eta gorabeherak. Azken batean, ia klub guztiek, Federazioak eta Jon Zuluetak ematen dute laguntza.
— MSK; Nola harrapatzen duzu jende berria arbitratzeko?
– DRDC; Kanabera izkina guztietatik botatzen ari naiz, kar-kar. Partiden amaieran, adibidez, orain Beteranoen Ligan jokatzen dut, eguneko gure batailatxoak partekatzen ditugun bitartean, batez ere, eta gero Tony Meleroren irudia nabarmendu nahi dut, azken urteetan lan handia egiten ari delako zentzu horretan, klub horretara joaten baita, eta klub horretan parte hartzen du, eta, gutxienez, gazteak prestakuntza-jardunaldira joatea lortzen du. Oso garrantzitsua da bai praktikatzen dutenek bai talde-ordezkarien figuretan taldeetan parte hartzen dutenek gutxieneko denbora bat ematea zure denborari eskaintzen dizkiozun kirol-arauak ezagutzeko.
— MSK; Eta fidelizatu?
– DRDC; Nahiko zaila da; izan ere, epaile gaituak lortzen ditugun heinean, normala eta ohikoa da Euskadiko Federazioak, nolabait esateko, igo egiten dituela edo kategoria federatuetan jo ahal izateko gaitzen dituela, eta horietako askok eskola-kategoriako arbitrajeak uzten dituztela. Bestalde, 16 eta hogeita hamar urte bitarteko gazteak izanik, ateratzen den dirua beste motibazio bat da; ez da asko ordaintzen sartzen dituzten orduetarako, baina denboraldiaren amaieran kopuru interesgarria eskuratzea lortzen dute, eta arbitratzea ondo datorkie, gehienak ere lehiatzen direnez, erosoago sentitzen baitira pistan araudiaren kontrolagatik. Eta azkenean geratuko litzateke ematen diedan feedbacka, eskertzen baitizuet eboluzionatu ahal izateko.
– MSK; Zenbat arbitro ditu Batzordeak gaur egun?
– DRDC; 34 arbitro inguru gara, baina denok ez dugu aktiboki parte hartzen: aplikazio baten bidez komunikatzen gara, eta eskatzen dizuet pertsona bakoitzak adieraz dezala bere prestasuna aste bakoitzeko astelehen eta astearte artean beranduenez; beraz, batez beste 12 ditugu lanaldi bakoitzean, baina beste batzuetan 6 pertsona ditugu lesioen, beste konpromiso batzuen edo azterketa-daten arabera.
– MSK; Zenbat urte dituzue batez beste?
– DRDC; Oraintxe bertan ez dut datu zehatza gogoratzen eta ez dut dokumentuaren aurrean gordetzen dut, baina batez bestekoa igo dezakegunak Jon eta ni gara (30 urte bete berriak), baina 16 urte bete berri dituzten beste batzuk ere baditugu, eta, beraz, batez bestekoa gutxi gorabehera 30 urte ingurukoa izango da.
– MSK; Eskola-kiroleko zenbat partida bete behar dira gaur egun?
– DRDC; Ez da finkoa aste guztietarako, adibidez, 23 partida ditugu, aurrekoetan 25 partidu izan ditugu, beti eskola-kirolaz hitz eginez, baina ez da hain erraza prestasuna beharren artean banatzea.
– MSK; Nola esleitzen dituzu arbitroak, zein irizpide erabiltzen dituzu?
– DRDC; Alde batetik, kontuan hartzen ditut jardunaldi bakoitzeko partidu kopurua, joko pistak eta horietako bakoitzean aurreikusitakoa, arbitroaren beteranotasuna zein kategoriatan pita daitekeen ikusteko, prestasuna, feedback positiboak eta hemen ez naiz ari ondo pita egiten duen ala ez, baizik eta minimo batzuk izango ditut, puntala iristen den, aldagelan aldatzen den, gero dutxa hartzen duen, akta bat idazten dakien, txilibitua ahazten ez duen… eta, azkenik, kontuan hartzen dut pista barruko partiden erabilera, asko baloratzen dudan JARRERA.
– MSK; Eta arbitroen bolumena komunitate mugakideekin alderatuta, antzekoa al da?
– DRDC; Bizkaian, mugakideekin alde handia duten arbitro gehiagorekin komunikatzen dutenez, egia delako darabilgun bolumena askoz handiagoa dela, Kantabrian, adibidez, Kantabriako Federazioari esleitzen dizkiodan partidak 2/3 izango dira gehienez, eta guk ebaluatutako arbitro kopurua 4/5 izango da.
– MSK; Ba al duzu erreferentziako autonomia erkidegorik erreparatzeko zein ongi egiten duten?
– DRDC; Egia esan, ez diogu, hain zuzen ere, aldameneko autonomia erkidegoari (Kantabria) egin denboraldi honetan guk prestakuntza, ebaluazioa eta Diego, Kantabriako Federazioko nire homologoa, sostengatzen saiatzen naizena. Probintziaka hitz eginez, erabateko independentzia dago, bakoitzak bere izendapenak egiten ditu, eta nik probintzia bakoitza bakarrik gaitzen dut horretarako, eta iraganean egia zen gure prestakuntzetara jotzea eskatzen zitzaiela (Araban eta Gipuzkoan arbitratzen zutenei) ebaluatuak izateko, baina jada ez.
– MSK; Eta Bizkaiko patinen hockeyko arbitrajearen mailan, nola baloratzen ditugu?
– DRDC; Uste dut ezezkoa eta arrazoia hurrengoa dela, baina nire ustez bakarrik hitz egiten dut; denbora luzez egon gara epailerik gabe lehiaketa nazionaletan, eta azken urteetan Javier Amezaga eta Jon Zulueta egon ziren arren, gaur egun mantentzen da, eta nik neuk oso gutxi ikusi gaituzte nazio mailan. Estatuan, partiden bolumena handia da, eta euskal arbitroen presentzia oso txikia. Beraz, horrek ikusgarritasunik ez izatea dakar.
– MSK: Egin nahi duzun aldarrikapenik?
– DRDC; Ez dakit hala den, baina denboraldiaren hasieran klubekin egiten dugun bileran errepikatzen dudan bezala, umeak umeak dira eta ez dute maltzurkeriarik, eta egin behar dena da eskolan eta etxean hezten diren bezalaxe hezi behar direla, harmailetatik, arbitraje-mahaietatik, aulkietatik adibide txarrik ez emateko. Zoritxarrez, eta azken urteetan asko hobetu dugun arren, gurasoen, entrenatzaileen eta mundu honetara bildutako jendearen aldetik egoera tamalgarriak ematen jarraitzen dira, eta azkenean harmailetan, aulkietan eta arbitraje-mahaietan daudenak dira.
— MSK; Amaitzeko eta eskerrak emanez eskaini diguzun denboragatik; aholkurik gure MSK taldeko familientzat?
– DRDC; Eskerrak emango dizkizuegu, esan nahi dizuet ekimen hau esnea dela, dibertigarria iruditzen zaidalako eta Hockey Patinesen munduari ikusgarritasuna ematen diolako. Komunitate txiki bat gara, eta badirudi hazten ari dela. Familiei, berdin jarraitzen dutenei, egia esan, gozamena da Mungiara joatea, oso abegitsuak zaretelako, kafetegira gonbidatzen gaituztelako, eta beti dago norbaitek irribarrea ateratzen badizu, dinamika honekin lanean jarraitu eta zorte handia opa dizue.
You must be logged in to post a comment.